Kraam, poli en bevallingen

Dag allemaal!

Wat betreft de stage ontzettend veel meegemaakt. Heel veel gezien (mooie en minder mooie dingen), veel geleerd en veel gedaan..

Vorige week was onze tweede en laatste week op de kraamafdeling. Op zich best een interessante en redelijk leuke week.
Ik stond twee dagen op zaal, één dag op de behandelkamer en één dag op de babykamer.
In de behandelkamer de medicatie uitgezet en gedeeld en gekeken bij de wondbehandeling; voornamelijk grote buikwonden als gevolg van een keizersnede. Bij één patiente werd deze wond zonder verdoving opgehaald omdat haar wond ontstoken was en het vocht eruit moest. Ze schreeuwde en huilde ontzettend van de pijn.
Later die week werd zij ontslagen uit het ziekenhuis, maar ze mocht niet naar huis omdat ze de kosten aan het ziekenhuis niet kon betalen.
Veel patienten zijn onverzekerd en dan komen alle kosten op eigen rekening.
Zo dus ook bij deze patient. Ze moest 4000 SRD (€1000) betalen aan het ziekenhuis en dit had ze dus niet. Helaas komt dit heel veel voor (heel triest).
Gelukkig kon ze de volgende dag een regeling treffen met het ziekenhuis dat ze eerst bij vertrek een deel betaalde en vervolgens iedere week een bepaald bedrag, om alles af te lossen.

Deze week zijn we begonnen op de verloskamer. Maandagmorgen meldden we ons bij de stagecoördinator en zij vertelde ons dat er geen plek was op de verloskamer. Daarnaast was er ook geen plek op de kinderafdeling en zouden we weer naar de kraam moeten. Na heel veel gedoe konden we toch op de verloskamer terecht.Direct die morgen heb ik meeglopen op de poli. Er was die dag prenatale poli; vrouwen die tegen het einde van hun zwangerschap lopen. Heel leuk werk en ontzettend veel verschillende mensen. Natuurlijk ook weer heel veel van mijn leeftijd of jonger.
Die middag kwam ik alweer terug op de afdeling en heb ik direct mijn eerste bevalling meegemaakt. Heel bijzonder, maar ook heel apart. De vader was er ook bij, maar deze keek niet om naar de moeder en niet naar het pasgeboren kindje. Hij stond er maar een beetje dom bij.. echt idioot.

Inmiddels heb ik 6.5 bevallingen gezien (een halve omdat ik binnenliep toen de helft er al uit was;)).
Twee van deze bevallingen waren heel spannend.
Dinsdag kwam de gynaecoloog in opleiding ons vertellen dat er een vrouw op het punt stond te bevallen. Het kindje lag in een (verzuimde) stuit, maar de arts besloot haar toch op natuurlijke wijze te laten bevallen, aangezien ze goede weeën had en in goede conditie verkeerde.
Met 25 man stonden we in de verloskamer (kan hier allemaal. Veel studenten moeten dit soort dingen laten aftekenen).
De vrouw begon met persen en al snel kwamen de billetjes en voetjes. Wat niet kwam was het hoofdje. Het duurde en duurde.. iedereen sloeg de hand voor de mond. De arts raakte ook lichtelijk in paniek en pakte klemmen erbij. Hij zat helemaal onder het bloed en een verloskundige in opleiding maar drukken op de buik van de vrouw. Het duurde heel lang voor het hoofdje kwam, uiteindelijk is het kindje met klemmen en heel veel trekken enz. gehaald. Het bewoog niet, huilde niet en zag al een beetje blauw. Het werd direct gereanimeerd en kreeg zuurstof. Op dat moment verzocht de arts (eigenlijk voor de 3e keer) de helft van de mensen de kamer te verlaten.
Willemijn en ik helemaal onder de indruk en behoorlijk van slag. Ik liep snel van de afdeling een verdieping lager naar buiten. Pff.. heel heftig om te zien.
Een tijdje later weer terug naar de afdeling en daar hoorden we dat het kindje het gelukkig wel gehaald had. Godzijdank!!!
De tweede spannende bevalling was woensdag.
Het kindje bij deze mevrouw moest gehaald worden met de vacuümpomp. Toen ik binnenliep waren ze al druk bezig. Ze was al aan alle kanten ingeknipt (ik vroeg me echt af hoe dat ooit nog weer goed zou komen) en de arts in opleiding was druk in de weer met de vacuümpomp. Uiteindeijk werd deze naar binnen gebracht en de arts met al zijn kracht trekken.. toen knapte de slang van het apparaat. Er moest eerst een nieuwe slang gezocht worden en vervolgens kon deze worden vastgemaakt.
Het kindje is met heel veel trekken en wringen gehaald. Ook dit kindje was helemaal slap en huilde niet.
Direct werd het naar een andere kamer gebracht waar het werd uitgezogen en zuurstof kreeg. Het had een heel rare ademhaling, moeilijk uit te leggen maar de hele borstkas ging van links naar rechts op en neer. Het was ook zes weken te vroeg geboren. Uiteindelijk is het naar de couveuse gebracht..

De volgende bevalling was gelijk hierna en ging supersnel. Ik kreeg van de verloskundige de opdracht het kindje na de bevalling op te vangen. Vond ik doodeng natuurlijk.
Het was er al ongeveer uit (zo snel ging het) toen ik nog m'n steriele handschoenen moest pakken en aantrekken. In het eerste pakje zat maar één handschoen.. snel een nieuwe gepakt en deze aangetrokken.
Het kindje was inmiddels net geboren en ik moest het direct gaan uitzuigen. Het is jammer dat ik wat dit betreft niet kan vergelijken met Nederland, maar ik moest het echt zelf uitzuigen, met m'n mond dus.. Ik kreeg natuurlijk zelf niet het slijm binnen (dat gaat te ver;)) maar dit kwam in een kokertje terecht.
Vervolgens moest ik het kindje oppakken en naar een andere tafel brengen waar ik het verder moest uitzuigen, baden, tempen, wegen, lengte meten, schedelomtrek meten en een hepatitis B vaccinatie moest toedienen (intramusculair, bij zo'n kleine baby; de naald was ongeveer nog langer dan het beentje dik was).
Ik vind het achteraf heel bijzonder dat ik dit allemaal heb kunnen doen. In Nederland krijg je deze kans echt niet als stagiaire verpleegkunde.

De laatste stagedag van deze week heb ik weer op de poli meegelopen. Dit keer was er postnatale poli; allemaal moeders met pasgeboren baby's. Een heel drukke ochtend. Er waren 36 moeders met baby's.
Op de poli werkt het zo, dat wie zich het eerste meldt ook als eerste aan de beurt is. Dit maakt dat sommige moeders, als het druk is echt uren moeten wachten.
Op de poli worden de baby'tjes gecontroleerd. Ze worden gewogen en het navelstompje en de fontanellen worden geinspecteerd. Aan de moeders worden verschillende vragen gesteld (of ze nog pijnen hebben enz.) en wordt waar nodig voorlichting gegeven over borstvoeding.
Opnieuw mocht ik met alles helpen.
Ik heb deze week echt veel geleerd en veel gedaan.. voor het eerst sinds mijn stage voelde ik me echt nuttig en had ik gevoel qua handelingen veel te leren.

Daarnaast zijn we deze week een avond thuis uitgenodigd bij de arts waar ik in één van mijn vorige verhalen over vertelde.
Willemijn, Anouk en ik werden thuis door hem opgehaald en toen zijn we naar zijn huis gereden. Kennisgemaakt met zijn vrouw en twee schattige kindjes.
Vervolgens heeft hij eten gehaald en hebben we met z'n allen (inclusief nog een andere stagiaire uit Hengelo) bij ze gegeten.
Een ontzettend gezellige avond. Veel gekletst, o.a. over het ziekenhuis enz. Tegen 12 uur 's avonds waren we weer thuis en dat merkten we heel goed toen de volgende morgen om 6 uur de wekker weer ging!!

Vorig weekend weinig gedaan. Het weer liet ons weer in de steek en ik voelde me voor het eerst echt niet zo blij hier. Vond het ineens wel erg lang duren en miste iedereen erg.
Gelukkig is dat gevoel nu weer een beetje weg en hebben we een leuk weekend gehad (ondanks dat het opnieuw geen mooi weer was).
Gisteravond met een aantal studenten uit eten geweest bij een - voor Surinaamse begrippen - heel luxe restaurant. Het was tevens het mooiste restaurant dat ik ooit gezien heb; helemaal in Thaise sfeer ingericht.

Morgenvroeg gaat weer om 6 uur de wekker. Het wordt onze tweede en laatste stageweek op de verloskamer.
Ik ben benieuwd wat we deze week allemaal zullen meemaken..

Groetjes, Ingrid